بیوگرافی استیون کلبر – Stephen Colbert

استیون تایرون کولبرت، متولد 13 مه 1964، کمدین، نویسنده، تهیه‌کننده، مفسر سیاسی، بازیگر و مجری تلویزیونی آمریکایی است. او بیشتر با اجرای برنامه طنز خبری «گزارش کولبرت» در کمدی سنترال از سال 2005 تا 2014 و میزبانی برنامه گفتگوی شبانه «نمایش آخر شب با استیون کولبرت» در شبکه سی‌بی‌اس از سپتامبر 2015 شناخته می‌شود. دراین نوشته با وب سایت ایران بیوگرافی همراه ما بمانید.

بیوگرافی استیون کلبر

در بیوگرافی هنرمند استیون کلبر آمده است، کولبرت ابتدا در زمینه بازیگری درام تحصیل کرد، اما پس از آشنایی با دل کلوز، کارگردان برجسته گروه «سکند سیتی»، در دانشگاه نورث‌وسترن به تئاتر بداهه علاقه‌مند شد. او نخستین اجراهای حرفه‌ای خود را به عنوان دستیار استیو کارل در شعبه سکند سیتی شیکاگو آغاز کرد. همچنین، با پاول دینلو و ایمی سداریس، دو کمدینی که با همکاری آنان سریال کمدی «خروج 57» را توسعه داد، به فعالیت پرداخت. کولبرت بعدها در «نمایش دانا کاروی» ایفای نقش کرد و علاوه بر بازیگری، برای این برنامه نویسندگی نمود. سپس بار دیگر با سداریس و دینلو در سریال کمدی «غریبه‌ها با کندی» همکاری کرد.

استیون کلبر چه کسی هست

بیوگرافی بازیگر استیون کلبر به این شکل بیان می‌شود که، شهرت اصلی کولبرت زمانی شکل گرفت که به عنوان خبرنگار در برنامه خبری-طنز «دیلی شو» در شبکه کمدی سنترال ظاهر شد. او در سال 2005 این برنامه را ترک کرده و مجری ویژه «گزارش کولبرت» شد؛ برنامه‌ای که تقلیدی طنزآمیز از شوهای سیاسی-نظری شخصیت‌محور همچون «فاکتور اورایلی» بود. کولبرت در این برنامه نسخه‌ای کاریکاتوری از یک تحلیل‌گر سیاسی محافظه‌کار را به تصویر کشید.

استیون کلبر

توانایی او در اجرای این نقش باعث دعوتش به شام انجمن خبرنگاران کاخ سفید در سال 2006 شد؛ جایی که کل مراسم را در قالب این شخصیت برگزار کرد. موفقیت این رویداد موجب تبدیل «گزارش کولبرت» به یکی از محبوب‌ترین سریال‌های کمدی سنترال شد. پس از پایان این برنامه، کولبرت در سال 2015 جانشین دیوید لترمن شد و مسئولیت اجرای «لیت شو» شبکه سی‌بی‌اس را بر عهده گرفت. همچنین، او در سپتامبر 2017 میزبان شصت و نهمین دوره جوایز امی ساعات پربیننده بود.

زندگینامه استیون کلبر

کولبرت تاکنون موفق به دریافت نه جایزه امی ساعات پربیننده، دو جایزه گرمی و سه جایزه پیبادی شده است. او در سال‌های 2006 و 2012 توسط مجله تایم به عنوان یکی از 100 شخصیت تأثیرگذار جهان انتخاب شد. کتاب او با عنوان «من آمریکا هستم (و تو هم می‌توانی!)» در سال 2007 رتبه اول فهرست پرفروش‌ترین‌های نیویورک تایمز را کسب کرد.

استیون کلبر زندگینامه

استیون تایرون کولبرت در واشنگتن دی‌سی متولد شد و کوچک‌ترین فرزند از یازده فرزند خانواده‌ای کاتولیک بود. او ابتدا چند سالی در بتزدا، مریلند زندگی کرد و سپس دوران کودکی خود را در جزیره جیمز، حومه‌ای در نزدیکی چارلستون، کارولینای جنوبی، گذراند. پدرش، جیمز ویلیام کولبرت جونیور، ایمونولوژیست برجسته و رئیس دانشکده‌های پزشکی در دانشگاه ییل، دانشگاه سنت لوئیس و دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی بود. از سال 1969، او اولین معاون رئیس امور دانشگاهی دانشکده پزشکی در چارلستون شد. مادر کولبرت، لورنا الیزابت کولبرت، خانه‌دار بود و نقش مهمی در تربیت فرزندان ایفا کرد.

زندگی استیون کلبر

کولبرت والدینش را افرادی مذهبی اما روشنفکر توصیف می‌کند؛ کسانی که به فرزندانشان آموخته بودند که می‌توانند باورهای کلیسایی را زیر سوال ببرند و همچنان کاتولیک باقی بمانند. پدر او به نویسندگان اومانیست فرانسوی مانند لئون بلوی و ژاک ماریتن علاقه‌مند بود، در حالی که مادرش از دوروتی دی، رهبر جنبش کارگری کاتولیک، الهام می‌گرفت. علیرغم این روشنفکری، کولبرت تربیت خود را نسبتاً محافظه‌کارانه توصیف می‌کند. مادرش تنها یک بار به جان اف کندی رأی داد، و همین نشان‌دهنده اعتقادات سیاسی اوست.

استیون کلبر زندگی

در کودکی، کولبرت با دقت متوجه شد که جنوبی‌ها اغلب در شخصیت‌های تلویزیونی به عنوان کمتر هوشمند به تصویر کشیده می‌شوند. او برای مبارزه با این کلیشه‌ها تلاش کرد تا گفتار خود را به سبک مجریان خبری آمریکایی اصلاح کند. کولبرت همچنین به شوخی می‌گوید نام خانوادگی‌اش فرانسوی است، اما اجداد او ۱۵/۱۶ ایرلندی هستند و تنها بخش کوچکی از تبار او آلمانی و انگلیسی است. بسیاری از اجدادش طی قرن نوزدهم، پیش و در طول قحطی بزرگ ایرلند، به آمریکای شمالی مهاجرت کردند.

استیون کلبر زندگی نامه

تلفظ نام خانوادگی کولبرت از ابتدا /ˈkoʊlbərt/ بود، اما پدرش به فرزندان اجازه داد تلفظ مورد علاقه خود را انتخاب کنند. خود استیون بعدها در دوران دانشگاه تلفظ /koʊlˈbɛər/ را برگزید تا فرصتی برای بازسازی هویت خود داشته باشد. این موضوع حتی در یک قسمت از برنامه تلویزیونی «The Colbert Report» مطرح شد که اختلاف نظر بین او و برادرش درباره تلفظ نام خانوادگی‌شان را به نمایش گذاشت.

زندگی نامه استیون کلبر

یکی از بزرگ‌ترین تراژدی‌های زندگی او در 11 سپتامبر 1974 رخ داد؛ زمانی که پدر و دو برادرش، پاول و پیتر، در سانحه پرواز 212 خطوط هوایی شرقی جان باختند. آنها در مسیر ثبت‌نام پاول و پیتر در مدرسه کانتربری در کنتیکت بودند. این حادثه تأثیر عمیقی بر کولبرت گذاشت و دیدگاه او نسبت به غم و رنج را شکل داد. پس از این فاجعه، مادرش خانواده را به خانه‌ای تاریخی در مرکز شهر چارلستون منتقل کرد و برای تأمین مخارج زندگی، مهمانخانه‌ای را در آنجا اداره کرد.

استیون کلبر بیوگرافی

کولبرت تجربه سختی را در تغییر محل زندگی پشت سر گذاشت و نتوانست به‌راحتی در محله جدید دوستانی پیدا کند. بعدها او این دوره را به‌عنوان دوران انزوا توصیف کرد و اشاره داشت که نسبت به مسائلی که برای سایر کودکان اهمیت داشت، بی‌تفاوت بود. کولبرت به یاد می‌آورد که پس از مرگ پدر و برادرانش، دنیا برایش بی‌معنی شده بود و خودش را به نوعی منفعل و بی‌احساس می‌دید.

در این زمان علاقه شدیدی به رمان‌های علمی تخیلی و فانتزی پیدا کرد، به‌ویژه آثار جی. آر. آر. تالکین، که همچنان یکی از هواداران پرشور او به شمار می‌رود. فصل‌های مورد علاقه او در کتاب ارباب حلقه‌ها «سایه گذشته» و «شورای الروند» هستند. در دوران نوجوانی نیز اشتیاق زیادی به بازی‌های نقش‌آفرینی فانتزی همچون «سیاه‌چال‌ها و اژدهایان» پیدا کرد؛ سرگرمی‌ای که بعدها آن را زمینه‌ای برای تجربه اولیه در بازیگری و بداهه‌پردازی توصیف کرد.

قد استیون کلبر

قد استیون کلبر حدود 179 سانتی‌متر می‌باشد.

وزن استیون کلبر

وزن استیون کلبر 82 کیلوگرم است.

سن استیون کلبر

استیون کلبر که در 13 مه 1964 متولد شده، اکنون 59 سال سن دارد.

استیون کلبر اهل کجاست

استیون کلبر، یکی از شخصیت‌های مشهور اهل آمریکا است.

اصالت استیون کلبر

استیون کلبر دارای اصالت ایرلندی، فرانسوی و انگلیسی است. پدر و مادر او از نژاد ایرلندی و انگلیسی هستند و علاوه بر این، از طریق پدربزرگ و مادربزرگش، ریشه‌های فرانسوی‌-کانادایی نیز در خانواده او وجود دارد.

ملیت استیون کلبر

ملیت استیون کلبر آمریکایی می‌باشد.

زندگی شخصی استیون کلبر

کولبرت یک کاتولیک رومی معتقد است که سابقه تدریس در مدرسه یکشنبه کلیسا دارد. او در دوران کودکی به مدت یازده سال خادم محراب بوده و همچنین به‌عنوان یک کشیش منصوب‌شده در صومعه کلیسای یونیورسال لایف فعالیت داشته است. از دیگر جنبه‌های زندگی او، علاقه شدید به کتاب خواندن است و نویسندگان محبوبش شامل جی آر آر تالکین، جی دی سالینجر، رابرتسون دیویس، جورج ساندرز، لری نیون، هنری کاتنر و ایزاک آسیموف هستند.

همسر استیون کلبر

از سال ۱۹۹۳، کولبرت با اِوِلین «اِوی» مک‌گی-کولبرت ازدواج کرده است. اِوی دختر جوزف مک‌گی، وکیلی برجسته دعاوی مدنی در چارلستون است. او همچنین تجربه بازیگری را در کنار کولبرت داشته است؛ از جمله در سریال Strangers با بازی Candy که نقش مادرش را ایفا کرد. علاوه بر این، حضور کوتاهی به‌عنوان پرستار در قسمت اول همان سریال و همچنین ایفای نقش همسر کولبرت، کلر، در یک فیلم داشته است.

استیون کلبر همسر

پیش از ملاقات با کولبرت در سال ۱۹۹۰، اِوی با جان استوارت نیز آشنایی داشته است. آشنایی کولبرت و مک‌گی در اولین نمایش جهانی فیلم Hydrogen Jukebox، در جریان جشنواره Spoleto USA در چارلستون رخ داد. کولبرت این ملاقات را به‌عنوان عشق در نگاه اول توصیف کرده است. به‌سرعت پس از دیدار، متوجه شدند که هر دو دوران کودکی خود را در چارلستون گذرانده‌اند و دوستان مشترک زیادی دارند. این زوج اکنون در مونتکلیر، نیوجرسی سکونت دارند و دارای سه فرزند هستند.

فرزندان استیون کلبر

کولبر از سال ۱۹۹۳ با همسرش اِولین زندگی مشترک خود را آغاز کرده است. این زوج دارای سه فرزند هستند: دختری به نام مادلین که در سال ۱۹۹۵ به دنیا آمده، و دو پسر به نام‌های پیتر، متولد ۱۹۹۸، و جان که در سال ۲۰۰۲ متولد شده است.

ثروت استیون کلبر

بر اساس گزارش، ارزش خالص دارایی کولبر حدود ۷۵ میلیون دلار برآورد شده است.

تحصیلات استیون کلبر

او تحصیلات خود را در مدرسه اسقفی پورتر-گاد چارلستون ادامه داد، در نمایش‌های مدرسه شرکت کرد و برای روزنامه مدرسه مطلب نوشت، اما از نظر تحصیلی انگیزه چندانی نداشت. در همین دوران برای مدتی کوتاه عضو گروه «تیری در تاریکی»، یک گروه موسیقی الهام‌گرفته از رولینگ استونز بود. او ابتدا تمایل داشت زیست‌شناسی دریایی بخواند، اما آسیب جدی به گوش داخلی ناشی از جراحی ترمیم پرده گوش پاره‌شده، مانع ادامه مسیر حرفه‌ای غواصی شد و باعث کم‌شنوایی کامل گوش راستش گردید.

استیون کلبر تحصیلات

کولبرت برای مدتی نسبت به رفتن به دانشگاه تردید داشت، اما نهایتاً تصمیم گرفت درخواست خود را ارسال کند و پذیرش کالج همپدن-سیدنی واقع در ویرجینیا را دریافت کرد؛ جایی که یکی از دوستان او نیز ثبت نام کرده بود. او در سال 1982 وارد این دانشگاه شد و رشته فلسفه را انتخاب کرد، در عین حال به اجرای نمایش‌ها ادامه داد.

تحصیل استیون کلبر

هرچند برنامه درسی را سختگیرانه می‌دانست، انگیزه بیشتری نسبت به دوران دبیرستان نشان داد و موفق شد تمرکز بیشتری روی تحصیلات خود داشته باشد. نبود جامعه تئاتری فعال در همپدن-سیدنی مانع از شکوفایی علاقه او نشد بلکه شعله اشتیاقش به بازیگری حتی بیشتر شد. پس از گذراندن دو سال، کولبرت در سال 1984 به دانشگاه نورث‌وسترن منتقل شد تا در رشته اجرا تحصیل کند. او در این دوران به جای ترس از استقبال کم مخاطبان، اعتمادبه‌نفس بیشتری برای ادامه مسیر خود کسب کرد و دریافت که عاشق اجرا کردن است، حتی اگر تماشاگر زیادی وجود نداشته باشد. سرانجام در سال 1986 از دانشکده ارتباطات نورث‌وسترن فارغ‌التحصیل شد.

افسردگی استیون کلبر

کولبرت در دوران دانشگاه و همچنین زمانی که با گروه Second City همکاری می‌کرد، مشکلاتی از جمله افسردگی و اضطراب را تجربه کرد. همین مسئله او را مجبور به مصرف داروهایی مانند زاناکس کرد. او در مصاحبه‌ای با رولینگ استون در سال ۲۰۱۸ توضیح داده که چگونه اضطراب بر زندگی‌اش تأثیر گذاشته است. وی همچنین از تصمیم خود برای کنار گذاشتن دارو پس از چند روز استفاده سخن گفت و توضیح داد که چالش مواجهه با احساسات منفی به او کمک کرد تا بر نگرانی‌هایش غلبه کند. او اظهار داشت که خلاقیت و خلق آثار هنری نقشی کلیدی در بازیابی روحیه و سلامت ذهنی‌اش داشته است.

مریضی استیون کلبر

در ادامه، کولبرت اعلام کرد که به سرگیجه وضعیتی خوش‌خیم حمله‌ای مبتلا شده است؛ اختلالی که بر تعادل تأثیر می‌گذارد. او این تجربه را گاه سرگرم‌کننده توصیف کرده اما اذعان داشته که هنگام فراموش کردن موانع ناشی از بیماری ممکن است ناگهان زمین بخورد. در سال ۲۰۲۲، آزمایش کووید-۱۹ او مثبت شد و به دنبال علائم بازگشت بیماری، تولید برنامه The Late Show جهت احتیاط متوقف شد. دوباره در اکتبر ۲۰۲۳ آزمایش کووید او مثبت شد.

استیون کلبر مریضی

در نوامبر ۲۰۲۳، کولبرت در حین ضبط برنامه The Late Show دچار پارگی آپاندیس شد. این حادثه باعث متوقف شدن ضبط برنامه برای چند هفته شد تا او بتواند از عمل جراحی بهبود یابد. وی اشاره کرد که تلاش برای پنهان کردن درد حین ضبط برنامه و بخصوص هنگام اجرای یک رقص بداهه باعث تشدید آسیب شده بود. کولبرت سرانجام در ۱۱ دسامبر ۲۰۲۳ به صحنه بازگشت و برنامه خود را ادامه داد.

عکس استیون کلبر

عکس های استیون کلبر

عکس جذاب استیون کلبر

عکس استیون کلبر 2025

بازیگری استیون کلبر

کولبر در دوران تحصیل در دانشگاه نورث‌وسترن با هدف تبدیل شدن به یک بازیگر تئاتر به مطالعه می‌پرداخت و عمدتاً در نمایش‌های تجربی نقش‌آفرینی می‌کرد، در حالی که نسبت به کمدی علاقه چندانی نشان نمی‌داد. با این حال، او در دوران دانشجویی اجرای بداهه‌پردازی را شروع کرد و در گروه‌های مختلفی مانند تیم بداهه‌پردازی دانشگاه به نام “No Fun Mud Piranhas” و تئاتر “Annoyance” شیکاگو، تحت پروژه “ImprovOlympic” به سرپرستی دل کلوز، فعالیت داشت. این پروژه بیشتر بر بداهه‌پردازی طولانی‌مدت و رقابتی تمرکز داشت تا کمدی بداهه‌پردازی. کولبر بعدها گفت که فضای تئاتر “Annoyance”، که خود را از گروه کمدی “Second City” متمایز می‌دانست، کمی مغرورانه و عرفانی بود.

استیون کلبر بازیگری

پس از فارغ‌التحصیلی در سال 1986، کولبر به دنبال کار بود. هرچند برای کارآموزی در برنامه “Late Night with David Letterman” پذیرفته شد، به دلیل عدم پرداخت حقوق آن را رد کرد. پس از آن، یکی از دوستانش که در گیشه “Second City” کار می‌کرد پیشنهاد داد که او وظیفه پاسخگویی به تلفن‌ها و فروش سوغاتی را بر عهده بگیرد. کولبر این پیشنهاد را پذیرفت و متوجه شد که کارکنان این گروه می‌توانند به‌صورت رایگان در کلاس‌های آموزشی مرکز شرکت کنند. با وجود دیدگاه منفی اولیه‌اش نسبت به کمدی، او در کلاس‌های بداهه‌پردازی ثبت‌نام کرد و این تجربه برایش بسیار لذت‌بخش بود.

استیون کلبر استیو کارل

اندکی بعد، کولبر برای اجرای برنامه در کمپانی تور “Second City” استخدام شد و کار خود را به‌عنوان دستیار استیو کارل آغاز کرد. در این دوران با ایمی سداریس و پل دینلو آشنا شد، افرادی که بعدها همکاری زیادی با آنها داشت. اگرچه در ابتدا روابط بین این سه نفر خوب نبود، اما در طول تور دوستی عمیقی میانشان شکل گرفت و آن‌ها دریافتند که حس کمدی مشابه دارند.

استیون کلبر رابرت اسمیگل

رابرت اسمیگل، که در ابتدا به دنبال همکاری با کارل بود، به کولبر علاقه‌مند شد و کوشش کرد او را برای پروژه “پخش زنده شنبه شب” استخدام کند؛ هرچند کولبر نتوانست تست بازیگری سال 1992 را پشت سر بگذارد. یک سال بعد، اسمیگل که نویسنده ارشد برنامه “شب آخر با کانن اوبراین” بود، تلاش داشت کولبر را به‌عنوان نویسنده یا بازیگر وارد برنامه کند، اما پس از ملاقات کولبر با اوبراین، نظر مساعدی حاصل نشد.

سریال استیون کلبر

وقتی ایمی سداریس و پل دینلو فرصتی برای ساخت یک سریال تلویزیونی از سوی HBO Downtown Productions پیدا کردند، کولبر از “Second City” جدا شد و به نیویورک رفت تا در برنامه کمدی “خروج 57” همکاری کند. این سریال بین سال‌های 1995 تا 1996 از شبکه کمدی سنترال پخش شد. هرچند فقط 12 قسمت داشت، نقدهای مثبتی دریافت کرد و در سال 1995 نامزد پنج جایزه CableACE شد، از جمله بهترین نویسندگی، اجرا و سریال کمدی.

استیون کلبر بازیگر

پس از لغو سریال Exit 57، استیون کولبرت برای مدت شش ماه به عنوان بازیگر و نویسنده در سریال The Dana Carvey Show فعالیت کرد. در این پروژه، او با استیو کارل، هم‌بازی سابقش در Second City، و همچنین نویسندگان برجسته‌ای چون رابرت اسمیگل، چارلی کافمن، لویی سی کی و دینو استاماتوپولوس همکاری داشت. سریال توسط منتقدان به‌عنوان اثری با طنز جسورانه و “سلیقه‌ای مشکوک و مرزی” شناخته شد، اما پس از پخش تنها یک قسمت، اسپانسرها حمایت خود را قطع کردند و پس از هفت قسمت، سریال لغو شد. کولبرت سپس به طور کوتاه به‌عنوان نویسنده آزاد برای Saturday Night Live مشغول شد و با اسمیگل روی طرح انیمیشنی The Ambiguously Gay Duo همکاری کرد. کولبرت در این انیمیشن و پیش‌تر در The Dana Carvey Show، صدای شخصیت ایس را در کنار استیو کارل در نقش گری اجرا کرد.

استیون کلبر سریال

در ادامه، کولبرت که به درآمد نیاز داشت، به‌عنوان مشاور فیلمنامه در VH1 و MTV نیز فعالیت کرد. همچنین برای نویسندگی در برنامه The Late Show with David Letterman همراه با همکارش پل دینلو درخواست داد، اما فقط دو بخش از طرح‌های پیشنهادی آنها تولید شد و تنها یکی از آن‌ها پخش شد. با این حال، این تجربه زمینه معرفی کولبرت به مدلین اسمیتبرگ، تهیه‌کننده The Daily Show را فراهم کرد، که در سال 1997 او را به‌صورت آزمایشی استخدام کرد.

فیلم استیون کلبر

در همان دوره‌ زمانی، کولبرت دوباره با ایمی سداریس و پل دینلو همکاری کرد تا سریال کمدی جدیدی به نام Strangers with Candy را برای کانال کمدی سنترال بسازند. این شبکه پس از آغاز کار کولبرت در The Daily Show، سریال را خریداری کرد. به همین دلیل، کولبرت مجبور شد حساب‌شده‌تر عمل کند و تنها حدود 20 قسمت از The Daily Show را در سال فیلمبرداری کند تا زمان کافی برای کار روی پروژه جدید داشته باشد.

استیون کلبر فیلم

Strangers with Candy به‌عنوان تقلیدی طنزآمیز از برنامه‌های آموزشی بعد از مدرسه طراحی شد و داستان جری بلنک را دنبال می‌کرد؛ زنی 46 ساله که پس از گذراندن یک زندگی پرآشوب 32 ساله، تصمیم می‌گیرد دبیرستان را تمام کند. این سریال به دلیل طنز توهین‌آمیز خود مورد توجه قرار گرفت و هر قسمت آن با ارائه یک “درس اخلاقی” تحریف‌شده و سیاسی نادرست به پایان می‌رسید.

کولبرت علاوه بر نقش نویسندگی اصلی در کنار دیگر سازندگان، نقش چاک نوبلت را بازی می‌کرد؛ معلم تاریخی سخت‌گیر اما بی‌اطلاع که اغلب اطلاعات نادرست را با اعتمادبه‌نفس کامل به کلاس‌هایش منتقل می‌کرد. کولبرت این شخصیت را مشابه نقش‌هایی دانست که بعدها در The Daily Show و The Colbert Report ایفا کرد؛ شخصیت‌هایی که ویژگی مشترکشان “احمق کم‌اطلاع و سطح بالا” بودن بود.

فیلم های استیون کلبر

یکی دیگر از عناصر برجسته طنزی در سریال، روابط همجنسگرای پنهانی چاک نوبلت با همکارش جفری جلینک بود؛ رابطه‌ای که علی‌رغم تلاش برای مخفی نگه داشتن آن، کاملاً برای دیگران آشکار بود. این نوع عدم خودآگاهی بعدها در شخصیت‌های کولبرت در برنامه‌های طنز دیگر نیز دیده شد.

استیون کلبر فیلم ها

از این سریال، 30 قسمت بین سال‌های 1999 تا 2000 پخش شد. اگرچه در زمان پخش اولیه موفقیت چشمگیری در رتبه‌بندی نداشت، اما بعدها به‌عنوان یک اثر کالت با طرفداران وفادار شناخته شد. در سال 2005، اقتباسی سینمایی از سریال ساخته شد که ابتدا در جشنواره فیلم ساندنس به نمایش درآمد و سپس در سال 2006 به‌صورت محدود اکران شد. کولبرت در این پروژه نه تنها نقش خود را تکرار کرد، بلکه همراه با سداریس و دینلو مسئولیت نوشتن فیلمنامه را نیز بر عهده داشت. فیلم نقدهای متفاوتی دریافت کرد.

استیون کلبر دیلی شو

در سال 1997، زمانی که فصل دوم برنامه «دیلی شو» در حال پخش بود، استفن کولبر به تیم بازیگری این سریال طنز-اخباری در شبکه کمدی سنترال پیوست. در ابتدا، کولبر به‌عنوان یکی از چهار خبرنگار، بخش‌هایی را به سبک گزارش‌های میدانی از مکان‌های دور ضبط می‌کرد. طی دو سال نخست حضورش در این برنامه، او با عنوان «مرد جدید» شناخته می‌شد که در آن زمان کریگ کیلبورن مجری برنامه بود. پس از خروج کیلبورن در سال 1999، جان استوارت وظایف مجری‌گری برنامه را برعهده گرفت و علاوه بر آن به‌عنوان نویسنده و تهیه‌کننده اجرایی نیز فعالیت کرد.

دیلی شو استیون کلبر

از این مرحله به بعد، برنامه به‌تدریج به سمت محتوای سیاسی گرایش پیدا کرد و میزان محبوبیت آن به‌ویژه در دوره انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده در سال 2000 افزایش یافت. همچنین نقش خبرنگاران برنامه گسترش یافت و شامل بخش‌هایی در استودیو و گزارش‌های بین‌المللی شد که عمدتاً با استفاده از پرده سبز در استودیو انجام می‌شد. کولبر نیز معمولا خود وظیفه نوشتن و ویرایش گزارش‌هایش را بر عهده داشت.

استیون کلبر در دیلی شو

در حالی که استوارت اساساً مجری برنامه بود، کولبر شخصیتی خبرنگار خلق کرد که تقلیدی طنزآمیز از کارشناسان محافظه‌کار سیاسی مانند بیل اورایلی بود. شخصیت خبرنگاری او به‌عنوان یک فرد خوش‌نیت اما کم‌اطلاع و پرمدعا توصیف شده بود. به گفته کولبر، این شخصیت «احمقی» بود که توانایی کافی برای رسیدگی سطحی به موضوعات را دارا بود. او اغلب با کمبود دانش خود در مصاحبه‌ها یا تبادل‌های طراحی‌شده مقابل استوارت، لحظاتی طنزآمیز خلق می‌کرد. شیوه‌ی او از مغالطه‌های طنزآمیز منطق بهره می‌گرفت تا دیدگاه‌هایش را توضیح دهد، سبکی که توسط دیگر خبرنگاران برنامه نیز تقویت شد. برای مثال، راب کوردری و اد هلمز در ابتدای حضورشان در سال 2002 اذعان داشتند که سبک کاری خود را از کولبر الهام گرفته بودند.

دیلی شو و استیون کلبر

کولبر بخش‌های متنوعی را برای «دیلی شو» اجرا کرد، از جمله «حتی استفن» با استیو کارل که در آن شخصیت‌ها به جای بحث منطقی درباره یک موضوع، انرژی خود را صرف ابراز خشم نسبت به یکدیگر می‌کردند. او همچنین مجری بخش «این هفته در خدا» بود، گزارشی طنزآمیز درباره موضوعات دینی با استفاده از ابزاری به نام «ماشین خدا». علاوه بر این، کولبر گزارش‌هایی از صحن کنوانسیون‌های ملی دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان ارائه داد که بخشی از پوشش برنده جایزه برنامه از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال‌های 2000 و 2004 محسوب می‌شد. برخی از این گزارش‌ها در نسخه دی‌وی‌دی «دیلی شو: بی‌تصمیمی» منتشر شدند.

استیون کلبر و دیلی شو

از دیگر قسمت‌های برجسته‌ی کولبر می‌توان به «شکار قرقاول در شروپ‌شایر»، تمسخر او از یک فعال حقوق سیگار، و مشارکت طنزآمیزش در جریان «مبارزات انتخاباتی ساختگی ریاست جمهوری» اشاره کرد. در غیاب جان استوارت، کولبر چندین بار نقش مجری را ایفا کرد، از جمله کل هفته سوم مارس 2002 که استوارت برای اجرای «ساتردی نایت لایو» برنامه را ترک کرده بود. پس از خروج کولبر از «دیلی شو»، برخی بخش‌ها مانند «این هفته در خدا» توسط راب کوردری ادامه یافتند، اگرچه صدای ضبط‌شده‌ی کولبر برای برخی جلوه‌های صوتی همچنان استفاده می‌شد. قسمت‌های بعدی برنامه نیز از بخش‌های قدیمی‌تر او تحت عنوان «کلاسیک کولبر» بهره بردند. کولبر سه بار جایزه امی را به‌عنوان نویسنده «دیلی شو» در سال‌های 2004، 2005 و 2006 دریافت کرد.

استیون کلبر برنامه تلوزیونی

از 17 اکتبر 2005 تا 18 دسامبر 2014، استفن کولبرت میزبان برنامه تلویزیونی «گزارش کولبرت» بود. این برنامه که به نوعی نسخه فرعی از «دیلی شو» محسوب می‌شد، قالب اخباری تلویزیون را تقلید می‌کرد، به‌ویژه برنامه‌های سیاسی مبتنی بر گفت‌وگو مانند «فاکتور اورایلی»، «هانتیتی» و «گلن بک». در این سریال، کولبرت نقش یک کارشناس راست‌گرای تندخو را بازی می‌کرد؛ شخصیتی که گسترش نقش او در «دیلی شو» تلقی می‌شد. این مجموعه به کارگردانی جان استوارت، کولبرت و بن کارلین با هدف تحلیل «اخبار شخصیت‌محور» طراحی شده بود. برخلاف «دیلی شو»، توجه «گزارش کولبرت» کمتر به اخبار روزمره معطوف بود و بیشتر بر جنبه‌های طنزآمیز و ضعف‌های شخصیت اجراکننده تمرکز داشت.

برنامه تلوزیونی استیون کلبر

ایده ابتدایی این برنامه از سری بخش‌هایی در «دیلی شو» شکل گرفت که به‌صورت طنزآمیز آن را به‌عنوان یک سریال تخیلی تبلیغ می‌کرد. بعدها توسط تیم تولید استوارت توسعه داده شد و به شبکه «کمدی سنترال» پیشنهاد گردید. «کمدی سنترال» پس از موفقیت «دیلی شو»، در جستجوی راهی بود تا این محبوبیت را فراتر از یک نیم‌ساعت گسترش دهد، بنابراین به این پروژه چراغ سبز داد. «گزارش کولبرت» با آمار بیننده قوی آغاز شد و طی هفته اول پخش، به‌طور میانگین 1.2 میلیون نفر مخاطب هر شب داشت. در ماه نخست، کمدی سنترال قراردادی بلندمدت برای ادامه برنامه بست، زیرا برنامه سریعا در میان پربیننده‌ترین تولیدات شبکه جایگاه خود را تثبیت کرده بود.

استیون کلبر در برنامه تلوزیونی

بخش‌هایی از زندگی شخصی کولبر ت در شخصیت او تحت عنوان «گزارش کولبرت» منعکس شده بود؛ علاقه‌مندی‌های او به کاتولیک، داستان‌های علمی تخیلی و ارباب حلقه‌ها اغلب در برنامه مورد اشاره قرار می‌گرفتند. شخصیت فانتزی او در برنامه نیز شباهت‌هایی قابل توجه به زندگی واقعی‌اش داشت: او اهل کارولینای جنوبی بود، کوچکترین فرزند از میان 11 خواهر و برادر، و ازدواج کرده بود. علاوه بر این، او جزییات واقعی زندگی خود را وارد تاریخچه این شخصیت می‌کرد. اما سابقه حرفه‌ای او در بازیگری و کمدی معمولا کوچک جلوه داده می‌شد یا حتی نادیده گرفته می‌شد؛ به‌جای اشاره به دانشگاه اصلی خود (نورث وسترن)، از کالج دارتموث یاد می‌کرد که در دهه 1980 یکی از مراکز اصلی جنبش محافظه‌کارانه دانشگاهی بود.

استیون کلبر مجری

در ژوئیه 2012، کولبرت قرارداد خود را با کمدی سنترال برای دو سال دیگر تمدید کرد و توافق شد برنامه تا پایان سال 2014 ادامه یابد. قسمت پایانی «گزارش کولبرت» در تاریخ 18 دسامبر همان سال پخش شد و شامل اجرای آهنگ «دوباره همدیگر را خواهیم دید» همراه با حضور تعدادی از مهمانان برجسته سابق بود. در میان افراد حاضر می‌توان به جان استوارت، ویلی نلسون، بیل دی بلازیو، تام بروکا، هنری کیسینجر، جورج لوکاس و بسیاری چهره‌های شناخته‌شده دیگر مانند شخصیت‌هایی نمادین همچون بابانوئل و آبراهام لینکلن اشاره کرد. این قسمت همچنین با مشارکت نیروهای ایالات متحده و افغانستان و حتی یک فضانورد ایستگاه فضایی به یادماندنی‌تر شد.

استیون کلبر نمایش آخر شب

در تاریخ 10 آوریل 2014، شبکه CBS طی بیانیه‌ای اعلام کرد که استیون کولبر جایگزین دیوید لترمن به عنوان مجری برنامه “نمایش آخر شب” خواهد شد. این تغییر پس از بازنشستگی لترمن اجرایی شد و از تاریخ 8 سپتامبر 2015، کولبر به صورت رسمی اجرای این برنامه را آغاز کرد. نخستین مهمان او در این دوره جدید، جورج کلونی بود. قالب جدید برنامه نسبت به نسخه قبلی با دیوید لترمن، تمرکز بیشتری بر موضوعات سیاسی داشت.

نمایش آخر شب استیون کلبر

کولبر در طول فعالیتش در The Late Show، همچنین میزبان شصت و نهمین دوره جوایز امی ساعات پربیننده در تاریخ 17 سپتامبر 2017 بود که از شبکه CBS پخش شد. در سال 2021، او و شرکت تولیدی‌اش، اسپارتینا پروداکشنز، قرارداد همکاری با استودیوی CBS امضا کردند و برنامه‌هایی مانند “Tooning Out the News” و “Fairview” را تولید کردند. علاوه بر این، کولبر تهیه‌کننده اجرایی برنامه “Tha God’s Honest Truth” به عنوان محصولی از شبکه کمدی سنترال بود.

مجری استیون کلبر

در تاریخ 30 آگوست 2023، کولبر به همراه سایر مجریان گفت‌وگوی شبانه شامل جیمی فالون، ست مایرز، جیمی کیمل و جان الیور، اقدام به راه‌اندازی پادکست طنز “Strike Force Five” کرد که هدف آن حمایت مالی از کارکنان بیکار به‌دلیل اعتصاب انجمن نویسندگان آمریکا بود. در سال‌های 2024 تا 2025، کولبر و همسرش ایوی تهیه‌کننده برنامه کمدی آخر شب شبکه CBS به نام “After Midnight” بودند. این برنامه پس از دو فصل به پایان رسید و دلیل اصلی آن جدایی مجری‌اش تیلور تاملینسون بود.

استیون کلبر The Late Show

در تاریخ 17 ژوئیه 2025، CBS اعلام کرد که برنامه The Late Show با اجرای کولبر به پایان خواهد رسید و این تغییر رسمی قرار است در ماه مه 2026 اجرایی شود. این شبکه در بیانیه‌ای ضمن ستایش استعدادهای او و تیمش، از این تصمیم سخت خبر داد و تأکید کرد که The Late Show طی نه فصل متوالی صدرنشین برنامه‌های آخر شب بوده است. CBS اضافه کرد که قصد دارد در جریان ده ماه باقی‌مانده از پخش برنامه به شکلی ویژه این اتفاق را با طرفداران جشن بگیرد. در ماه آگوست همان سال، اطلاعاتی منتشر شد که نشان می‌دهد کولبر قرار است به عنوان مجری مهمان در برنامه تلویزیونی Elsbeth از CBS حضور یابد، نشانه‌هایی که حاکی از آماده‌سازی این حضور قبل از اعلام لغو The Late Show بود.

استیون کلبر بازیگر دیلی شو

با وجود اینکه استفن کولبرت پیش از پیوستن به تیم بازیگران برنامه «دیلی شو» کمتر به مسائل سیاسی پرداخته بود، در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۰۴ خود را دموکرات دانسته است. او در گفتگو با دانشجویان موسسه سیاست هاروارد گفت: «هیچ مشکلی با جمهوری‌خواهان ندارم، فقط سیاست‌هایشان مشکل‌ساز است.» همچنین، دوست نزدیکش جاناتان آلتر او را به عنوان «چپ میانه‌رو» توصیف کرده است. کولبرت در زمینه تلاقی سیاست و ایمان بیان کرده که دیدگاه‌هایش به نظرات سزار چاوز نزدیک است.

استیون کلبر دونالد ریگان

کولبرت ابتدا حامی رونالد ریگان بود، اما تحصیل در دانشگاه نورث‌وسترن نگاه سیاسی او را تغییر داد. او بعداً بیان کرد که حضور در تئاتر باعث شد دیگر به جهان‌بینی محافظه‌کارانه بازنگردد. همچنین به شوخی گفت که ریگان به دلیل عدم مدیریت بحران ایدز «در جهنم» است. او اغلب دانشجویان خود را تشویق می‌کرد که اطلاعات بیشتری کسب کنند و حتی خواندن آثار نوام چامسکی را توصیه می‌کرد.

استیون کلبر سیاست

کولبرت نقدهایی علیه سیاست‌های واشنگتن مطرح کرده، از جمله انتقاد از حملات پهپادی و نظارت NSA در زمان ریاست جمهوری باراک اوباما. همچنین با دیدگاهی مبهم درباره هیلاری کلینتون، نماینده دموکرات‌ها در انتخابات سال ۲۰۱۶، چنین اظهار داشت: «او بسیار مدت طولانی در عرصه سیاسی بوده و نماد نوعی فساد رایج در واشنگتن دی‌سی است.» از طرف دیگر، کولبرت به طرح بیمه درمانی همگانی برنی سندرز علاقه نشان داده و آن را جایگزینی مناسب برای برنامه «اوباماکر» دانسته است. همچنین حامی حقوق انتخاب زنان در مسئله سقط جنین است و طی اعتصاب نویسندگان در سال ۲۰۲۳ حمایت خود را از آنها اعلام کرد.

سیاست استیون کلبر

در ماه مه ۲۰۲۳، روسیه کولبرت را به دلیل آنچه نگرش‌های ضد روس اعلام کرد، به‌طور دائم از ورود به خاک خود منع کرد. همچنین او رفتار اسرائیل با فلسطینی‌ها را مورد انتقاد قرار داده و پس از حمله اسرائیل به کاروان کمک‌های انسان‌دوستانه خواستار آتش‌بس در غزه شده بود. کولبرت در برنامه خود ضمن حمایت از اعتراضات دانشجویی طرفدار فلسطین خواستار نظارت جدی بر مواضع ضد یهودی برخی سیاستمداران شد. در مارس ۲۰۲۴، او مراسم جمع‌آوری کمک مالی برای کمپین انتخاباتی جو بایدن برگزار کرد. اما پس از نخستین مناظره انتخاباتی بایدن در ژوئن همین سال توصیه کرد که بایدن از رقابت کناره‌گیری کند.

کتاب استیون کلبر

در طول سال 2007، استفن کولبر، شخصیت خیالی معروف تلویزیونی، در برنامه‌های خود به نامزدی احتمالی ریاست جمهوری اشاره‌هایی داشت که پس از انتشار کتابش “من آمریکا هستم (و تو هم می‌توانی!)” این گمانه‌زنی‌ها شدت یافت. این کتاب به‌عنوان نشانه‌ای از تلاش او برای ورود به انتخابات آینده تعبیر شد.

استیون کلبر نامزد ریاست جمهوری

در تاریخ 16 اکتبر 2007، کولبر به‌طور رسمی در برنامه تلویزیونی خود نامزدی‌اش را اعلام کرد و قصد داشت به‌عنوان نامزد هر دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات، اما فقط در زادگاهش کارولینای جنوبی، فعالیت کند. با این حال، او از نامزدی جمهوری‌خواهان عقب‌نشینی کرد، زیرا ثبت‌نام هزینه‌ای معادل 35 هزار دلار داشت. همچنان به دنبال حضور در انتخابات دموکرات‌ها بود و در 28 اکتبر در کلمبیا، پایتخت ایالت کارولینای جنوبی، کمپینی راه انداخت؛ شهردار شهر حتی کلید افتخاری شهر را به او تقدیم کرد.

استیون کلبر انتخابات

پس از اعلام نامزدی، کولبر از طرفدارانش خواست تا از طریق موسسه خیریه DonorsChoose.org به کلاس‌های درس نیازمند کمک کنند. این کمپین منجر به جمع‌آوری 68 هزار دلار شد که باعث تامین امکانات برای بیش از 14 هزار دانش‌آموز کم‌درآمد در کارولینای جنوبی گردید. در ادامه، همکاری کولبر با همان موسسه خیریه در سال 2008 به جمع‌آوری 185 هزار دلار برای پروژه‌های آموزشی پنسیلوانیا انجامید که به نفع 43 هزار دانش‌آموز در مدارس دولتی این ایالت بود.

استیون کلبر ریاست جمهوری

با وجود تلاش‌ها، شورای اجرایی حزب دموکرات کارولینای جنوبی تصمیم گرفت که کولبر کاندیدای جدی نیست و درخواست او برای حضور در انتخابات را رد کرد. گفته می‌شود فشارهایی از سوی هواداران اوباما و افراد برجسته محلی بر شورای اجرایی وارد شده بود تا کولبر را از رقابت دور نگه دارند. سرانجام، او پایان مبارزاتش را اعلام کرد و اظهار داشت که حاضر نیست کشور را وارد چالش‌های حقوقی مشابه انتخابات سال 2000 کند.

انتخابات استیون کلبر

هرچند کمپین واقعی کولبر پایان یافت، اما شخصیت او در دنیای خیالی مارول کامیکس همچنان فعال بود. تبلیغات مربوط به کمپین ریاست جمهوری کولبر در پس‌زمینه شماره‌های مختلف کمیک‌ها ظاهر شد و حتی در یک حضور طولانی در کنار مرد عنکبوتی در اکتبر 2008 دیده شد. علاوه بر این، کولبر در سال 2009 در فیلم “هیولاها در برابر بیگانگان” صداپیشگی رئیس‌جمهور ایالات متحده را انجام داد.

انتخابات ریاست جمهوری استیون کلبر

در سال ۲۰۱۱، کولبرت برای تأسیس یک سوپر پک سیاسی به نام “ColbertPAC” درخواست معافیت رسانه‌ای از کمیسیون انتخابات فدرال (FEC) ارائه داد. این درخواست فرصتی برای پوشش فعالیت‌های سوپر پک خود در برنامه “گزارش کولبرت” فراهم کرد. FEC با اعطای معافیت محدود رسانه‌ای موافقت کرد که امکان استفاده از منابع نمایشی و زمان پخش نامحدود برای تبلیغات سوپر پک را فراهم می‌کرد، البته فقط تبلیغاتی که در برنامه خودش نمایش داده می‌شدند. پس از تأیید معافیت، کولبرت اقدامات رسمی برای ثبت سوپر پک را آغاز کرد.

استیون کلبر رئیس جمهور

پس از انتخابات مقدماتی نیوهمپشایر در سال ۲۰۱۲، نظرسنجی‌ای که توسط موسسه نظرسنجی سیاست عمومی از ۱۱۱۲ رأی‌دهنده احتمالی جمهوری‌خواه بین ۵ تا ۷ ژانویه انجام شد، نتایج جالبی را برای انتخابات مقدماتی کارولینای جنوبی نشان داد. این نظرسنجی حاکی از آن بود که استیون کولبرت، با وجود نبودن نامش در برگه رأی، توانسته بود ۵ درصد آرا را به خود اختصاص دهد؛ یک درصد بیشتر از جان هانتسمن که ۴ درصد رأی داشت. کولبرت همچنین با اختلاف کمی از ریک پری با ۷ درصد و ران پال با ۸ درصد عقب‌تر بود، در حالی که میت رامنی، نیوت گینگریچ و ریک سانتوروم به ترتیب با ۲۷، ۲۳ و ۱۸ درصد پیشتاز بودند.

رئیس جمهور استیون کلبر

در قسمت ۱۱ ژانویه برنامه “گزارش کولبرت”، او از مخاطبان خود پرسید که آیا باید برای ریاست جمهوری در کارولینای جنوبی نامزد شود یا نه، که این سؤال با تشویق شدید حضار همراه شد. کولبرت سپس اعلام کرد که در قسمت بعدی برنامه‌اش خبر مهمی را اعلام خواهد کرد. در ۱۲ ژانویه، او برنامه خود را با مرور نقش خود در انتخابات ریاست جمهوری آغاز کرد و به مسائلی قانونی اشاره کرد که مانع از کاندیداتوری او می‌شد، زیرا همزمان مدیریت سوپر پک خود را نیز بر عهده داشت. در این قسمت، کولبرت با کمک وکیلش ترور پاتر، کنترل سوپر پک را به جان استوارت منتقل کرد و نام سوپر پک به‌صورت طنزآمیز به “سوپر پکی که قطعاً با استیون کولبرت هماهنگ نیست” تغییر یافت.

استیون کلبر هرمان کین

در قسمت ۱۶ ژانویه ۲۰۱۲، کولبرت به شوخی از بینندگان برنامه‌اش خواست تا در انتخابات مقدماتی کارولینای جنوبی به هرمان کین رأی دهند. از آنجا که نام کین هنوز در برگه رأی باقی بود، با وجود اینکه او اخیراً از رقابت انصراف داده بود، کولبرت اعلام کرد که هر رأی به کین را به منزله حمایت مستقیم از نامزدی احتمالی خودش تلقی خواهد کرد.

رمان استیون کلبر

کولبر یکی از نویسندگان رمان طنز تصویری «ویگفیلد: شهری که می‌تواند انجام دهد اما نمی‌تواند» است، اثری که در سال ۲۰۰۳ توسط انتشارات هایپریون بوکز منتشر شد. این کتاب که حاصل همکاری او با ایمی سداریس و پاول دینلو است، داستان یک شهر کوچک را روایت می‌کند که با خطر تخریب قریب‌الوقوع ناشی از ساخت یک سد عظیم مواجه است. این رمان از طریق مجموعه‌ای از مصاحبه‌های خیالی با ساکنان شهر، همراه با تصاویری مرتبط، ارائه شده است. نویسندگان همان سال اقتباسی صحنه‌ای از این کتاب را اجرا کردند.

فیلم سینمایی استیون کلبر

در نوامبر ۲۰۰۶، کولبر در مراسمی در دانشگاه ایالتی فلوریدا حضور یافت. او سال قبل در فیلم سینمایی «افسون‌شده» در نقش کوچک مکمل ظاهر شده بود و همچنین به صورت مهمان در سریال‌های تلویزیونی همچون «اشتیاقت را مهار کن»، «شهر اسپین»، «قانون و نظم: قصد جنایی» و فصل اول سریال کمدی بداهه آمریکایی «به هر حال خط کیست؟» ایفای نقش کرده بود. کولبر وظیفه صداپیشگی شخصیت‌های محبوبی همچون ردوکتو و فیل کن سبن در سریال «هاروی بردمن، وکیل دادگستری»، محصول شبکه آدالت سویم، را برعهده داشت؛ اگرچه در سال ۲۰۰۵ این پروژه را ترک کرد تا بر فعالیت‌های خود در «گزارش کولبر» متمرکز شود. او بعدها برای قسمت پایانی سریال بازگشت تا دوباره نقش فیل را صداپیشگی کند.

صداپیشگی استیون کلبر

کولبر به صداپیشگی سایر پروژه‌های انیمیشنی نیز پرداخته است، از جمله برنامه‌هایی نظیر «برادران ونچر»، «کرنک یانکرز»، «پدر آمریکایی!» و سریال کمدی کانادایی «ساحل اشتباه». او همچنین در یکی از قسمت‌های سریال «سیمپسون‌ها» با عنوان «او عاشق پرواز است و او دی‌اوهز»، نقش مربی زندگی هومر سیمپسون، کولبی کراوس، را به تصویر کشید.

استیون کلبر کتاب

در نوامبر ۲۰۰۷، کولبر کتاب مرتبط با برنامه تلویزیونی خود با عنوان «من آمریکا هستم (و تو هم می‌توانی!)» را منتشر کرد. این کتاب توسط انتشارات گرند سنترال منتشر شد و سبک طنز سیاسی مشابهی را دنبال کرد، اما این اثر عمدتاً نوشته خود کولبر بود و نه نتیجه همکاری با تیم نویسندگی «گزارش کولبر». در همان سال، ویژه‌برنامه کریسمس او تحت عنوان «کریسمس کولبرت: بزرگترین هدیه از همه!» از شبکه کمدی سنترال پخش شد و سپس نسخه دی‌وی‌دی آن به بازار آمد.

استیون کلبر روانشناس

در ژانویه ۲۰۱۰، کولبر به عنوان دستیار روانشناس ورزشی تیم اسکیت سرعت المپیک ایالات متحده در مسابقات زمستانی منصوب شد. همچنین دیک ابرسول از NBC Universal Sports او را برای مشارکت در تیم پوشش این رویداد دعوت کرد. در آوریل ۲۰۱۱، کولبر در اجرای کنسرت-مانند موزیکال «شرکت» اثر استیون ساندهایم که توسط ارکستر فیلارمونیک نیویورک در مرکز لینکلن اجرا می‌شد، به ایفای نقش پرداخت. این نمایش با حضور نیل پاتریک هریس به مدت چهار شب اجرا شد و سپس برای نمایش سینمایی ضبط گردید.

نویسندگی استیون کلبر

در زمینه نوآوری، کولبرت در سال ۲۰۱۴ به همراه راب دابین، یکی از نویسندگان برنامه «کولبرت ریپورت»، نرم‌افزاری به نام اسکریپتو طراحی کرد. این ابزار به نویسندگان اجازه می‌دهد تا از مکان‌های مختلف، اسکریپت‌ها را به‌صورت هم‌زمان ویرایش کنند. ایده اولیه اسکریپتو از بحث مشترکی پیرامون نیاز به یک ابزار پیش‌نویس سفارشی برای کارکنان شکل گرفت که بعدها به طور کامل پیاده‌سازی شد. جالب‌تر این‌که الهام‌بخش این پروژه، یک اتفاق طنز مربوط به حضور یک بز واقعی در برنامه بوده است. همسر او، اِوی مک‌گی، نیز یکی از بنیان‌گذاران این نرم‌افزار محسوب می‌شود. امروزه، اسکریپتو توسط چندین برنامه گفتگوی آخر شب، از جمله برنامه خود کولبرت و برنامه‌هایی نظیر «برنامه روزانه» و «دیشب امشب با جان الیور» مورد استفاده قرار می‌گیرد.

استیون کلبر کمدی

استیون کولبرت درباره تأثیراتش در کمدی گفته است که از کمدین‌هایی نظیر دان نوولو، فیل سیلورز، الک گینس، بیل کازبی، جورج کارلین، دین مارتین، جان استوارت، مانتی پایتون، استیو مارتین، و دیوید لترمن الهام گرفته است. با این حال، او در سال ۲۰۱۷ اظهار کرد که به دلیل ادعاهای سوءاستفاده جنسی علیه بیل کازبی دیگر قادر نیست به آثار کمدی او گوش دهد. در بین کسانی که تحت تأثیر کولبرت قرار گرفته‌اند می‌توان به چهره‌هایی چون ناتان فیلدر، جیمز کوردن، میندی کالینگ، حسن منهاج، جردن کلپر، زیو فومودو، سارا بنینکاسا، جان مولانی، دریک بکلز، جولی کلاوسنر و بیلی آیچنر اشاره کرد.

آمار استیون کلبر

افتخارات و جوایز استیون کلبر

• 9 جایزه امی ساعات پربیننده برای برنامه‌های The Colbert Report و The Late Show with Stephen Colbert
• 2 جایزه گرمی به عنوان بهترین آلبوم کمدی اجرا‌شده
• 2 جایزه پیبودی به پاس نقد و طنز اجتماعی در برنامه The Colbert Report
• جایزه انجمن نویسندگان آمریکا
• قرار گرفتن در فهرست 100 فرد تأثیرگذار مجله تایم در سال‌های 2006 و 2012
• دریافت جایزه مارک تواین برای طنز آمریکایی در سال 2022

اینستاگرام استیون کلبر

• آدرس پیج استیون کلبر در شبکه اجتماعی اینستاگرام: stephenathome@

یوتیوب استیون کلبر

• آدرس پیج استیون کلبر در شبکه اجتماعی یوتیوب: ColbertLateShow@

توییتر استیون کلبر

• آدرس پیج استیون کلبر در شبکه اجتماعی توییتر: StephenAtHome@

استیون کلبر هابیت

او در فیلم «هابیت: ویرانی اسماگ» که در نیوزیلند فیلمبرداری شده است، همراه با همسر و دو پسرش نقش کوتاهی را به عنوان “جاسوس لیک‌تاون” ایفا کرد. کولبرت علاوه بر اجرای برنامه‌های گفتگومحور، در حوزه‌های مختلف دیگری فعالیت داشته است. از سال ۲۰۱۴، او به مدت سه سال متوالی میزبان مراسم اهدای جوایز مرکز کندی بود. در ادامه فعالیت‌هایش، در سال ۲۰۱۷، کولبرت میزبان شصت و نهمین دوره جوایز امی ساعات پربیننده شد. یک سال بعد، او کتاب کودکانه‌ای با عنوان «این قایق مال کیست؟» منتشر کرد که بر اساس نقل‌قول‌های دست‌کاری‌نشده از رئیس جمهور ترامپ در بازدیدش از مناطق آسیب‌دیده پس از طوفان فلورانس ایجاد شده بود. این کتاب موفق شد بیش از یک میلیون دلار برای کمک‌های امدادرسانی جمع‌آوری کند.

استیون کلبر ارباب حلقه ها

در سال ۲۰۱۹، کولبرت میزبان گفتگویی با بازیگران فیلم «تالکین» به عنوان بخشی از رویدادهای Montclair Film و Fathom Events بود. همچنین در سال ۲۰۲۱، او گردهمایی بازیگران فیلم «ارباب حلقه‌ها» را میزبانی کرد که در سینما Alamo Drafthouse به نمایش درآمد و بعدها در نسخه کلکسیونرهای Blu-ray این مجموعه فیلم‌ها گنجانده شد.

💖مقالات پیشنهادی💖

استنداپ کمدی ترور نوا
آهنگ های ناصر صدر
اطلاعات باشگاهی امیرحسین اسفندیار